کد مطلب:29221 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113
3993. او كه از شاعران هوشمند قرن اوّل است، می گوید: خداوند به ابو الحسن، جزای خیر دهد - و پاداش به دست اوست -! چه كسی چون ابو الحسن است ؟ با ویژگی هایی كه شایسته توست، بر قریش، پیشی گرفتی سینه ات فراخ و دلت آزمایش شده است. بزرگان قریش، آرزوی جایگاه تو را داشتند هرگز ندار به پای برخوردار نمی رسد. تو در هر جا برای اسلام چون ریسمان نسبت به دَلْوی. در نسل لُؤَی بن غالب، به تو امید می رفت كه ویژگی های او را داشته باشی و به كس دیگر، هیچ امیدی نبود. پیامبر خدا و عهدش با تو را در بین ما نگه داشتی و چه كسی از تو به او نزدیك تر است؟ چه كسی؟ آیا تو در برادری، برادر و جانشین او نیستی؟ و داناترین شخص به قرآن و سنّت؟[2]. 3994. و نیز می گوید: ای ابو الحسن! جانم و خاندانم فدایت باد و هر آن كه در راه هدایت، نرمْ گام و شتابان است. آیا ستایش دوستدارانت در حقّ تو، نابود می شود؟ اینْ ستایش در پیشگاه خداوند، هرگز از بین نمی رود. تو همانی كه در ركوع بخشیدی علی! جان فدایت، ای بهترین ركوع كننده! خداوند، بهترین ولایت را در شأن تو فرو فرستاد و آن را در قوانین استوار دین، تبیین كرد.[3]. ر. ك:ج 2، ص 294 (اشعار حسّان بن ثابت).
.